สโลไลฟ์ ก็คือวิถีชีวิต หรือ แนวคิดใหม่ของคนเมืองน่ะ เปลี่ยนแนวคิดจากชีวิตคือการแข่งขันที่ทำให้ทุกคนแข่งกันหาเงินหาความสุขอย่างเอาเป็นเอาตาย มาเป็นการใช้ชีวิตแบบพอเพียง เข้าใจธรรมชาติของชีวิต ทานอาหารมีคุณค่า พักผ่อนเพียงพอ ทำงานเป็นระบบ มีประสิทธิภาพ มีเวลาให้ครอบครัว และพระศาสนา
มันจะเป็นไปได้หรือ ?
มีแต่พวกรวยๆแล้วเท่านั้นล่ะมั้งที่ทำได้ ?
ใครก็ทำได้นะ ถ้ารู้จักตนเอง รู้จักงานของตน และตัดสินใจปรับปรุงมันเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า
อย่างแรกที่จะต้องทำก็คือ จะสโลว์ไลฟ์ไม่ได้ ถ้าไม่มีเงิน !
เคยได้ยินใช่ไหม งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข
นั่นล่ะ ถึงจะสโลไลฟ์ยังไง ก็ต้องทำงาน งานต้องไม่เสีย หมายความว่า เราทำงานอะไร ก็ทำงานนั้นให้ดีที่สุด รู้จักงาน ตั้งใจทำงาน และปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของเรา
ถ้าเราเป็นหัวหน้างาน ก็ต้องรู้จักลูกน้องของเรา รู้งาน รู้คน จัดคนให้ตรงกับงาน ประเมินผลงาน และปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของทีมงาน ก็คือพื้นฐานของหัวหน้างานอยู่แล้ว
สรุปก็คือ ทำงานของเราให้ดีที่สุด
แล้วมันสโลว์ไลฟ์ตรงไหน ?
สโลว์ตรงที่ว่า ก่อนทำงาน เราพิจารณาก่อน ใช้สติ ใช้ปัญญา ไม่วิ่งวุ่น ไม่เปลืองพลังและเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ประมาณว่า เป็นมวยเชิง อ่านคู่ต่อสู้ก่อนจะออกหมัด ไม่เหวี่ยงหมัดมั่วๆเป็นมวยวัด ไม่เต้นไปรอบๆเวที เพียงตาจ้องไปที่คู่ต่อสู้ คุมเชิง มองจุดอ่อน คอยหลบหมัดคู่ต่อสู้ และยิงหมัดให้เข้าเป้า
ถ้าเป้าหมายของคนเราคือความสุข ก็มีความสุขในที่ทำงานซะเลยสิ
ใช่แล้วครับ เราควรมีความสุขในทุกที่ทุกเวลา ไม่เว้นแม้แต่ในที่ทำงาน ซึ่งก็ไม่ยาก เพราะปัจจัยมันอยู่ที่ตัวเราเอง ที่ทำงานของเราควรมีบรรยากาศที่ดี คือ สะอาด สว่าง สงบ เรื่องสว่างก็คงไม่ยาก แค่เปิดไฟก็คงสว่างหรือติดหลอดไฟเพิ่มซะถ้าสว่างไม่พอ เรื่อง สะอาด ก็ไม่ยากเช่นกัน โต๊ะทำงานของเราต้องเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่มีของอะไรเยอะแยะ ทำเองเลย ปัดกวาดเช็ดถูลงมือด้วยตัวเอง ถ้าเรามาเช้าหน่อยก็ปัดกวาดห้องทำงานไปซะด้วยเลย จัดให้มันดูดี สะอาด เป็นระเบียบ ดูดี ใครก็ชอบ แต่เรื่องสงบน่ะสิ อาจยากนิดนึง เพราะที่ทำงานบางทีก็มีคนทะเลาะกัน ไม่พอใจกัน พูดไม่ดีต่อกัน บรรยากาศแบบนี้ทำให้ที่ทำงานมีปัญหาได้ แต่เราจะทำอย่างไรได้ มันเป็นเรื่องของคนอื่น
ที่ทำงานเราก็อยากให้มีความสามัคคี กลมเกลียว งานก็เดิน และบรรยากาศก็สงบสุข แต่ถ้าไม่เป็นแบบนั้น เราควรจะทำอย่างไร
ถ้าเราเป็นหัวหน้างาน เราก็แก้ปัญหาที่สาเหตุ ใครไม่ชอบอะไรกันก็ต้องมีเหตุทั้งนั้น ถ้าแก้ไม่ได้จริงๆก็แค่ปรามๆซะ แต่ถ้าเราไม่ใช่หัวหน้าล่ะ ทำอย่างไร ที่ทำงานบางแห่งเค้าแตกกันเป็นก๊กๆ แถมประวัติศาสตร์ความขัดแย้งก็ยาวนาน สิ่งที่เราทำได้ในบรรยากาศแบบนั้นก็คือ ปล่อยวาง ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ก็พอ
สรุป
สโลว์ไลฟ์ เป็นการใช้ชีวิตที่สอดคล้องกับพระพุทธศาสนา ใช้ชีวิตอย่างสมถะ หรือ พอเพียง นั่นเอง