ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นผู้ตามดูกายในกายเนืองๆ อยู่ อย่างไร ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ ไปสู่ป่าก็ดี ไปสู่โคนไม้ก็ดี ไปสู่ ที่ว่างจากเรือนก็ดี นั่งขัดสมาธิ ตั้งกายตรง ดำรงสติมุ่งตรง ต่อกัมมัฏฐาน เธอมีสติหายใจเข้า มีสติหายใจออก
(๑) เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ว่า “เราหายใจเข้ายาว”
เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ว่า “เราหายใจออกยาว”
(๒) เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้ว่า “เราหายใจเข้าสั้น”
เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ว่า “เราหายใจออกสั้น”
(๓) ย่อมศึกษาว่า “เราจักเป็นผู้รู้กองลมทั้งปวงหายใจเข้า”
ย่อมศึกษาว่า “เราจักเป็นผู้รู้กองลมทั้งปวงหายใจออก”
(๔) ย่อมศึกษาว่า “เราจักระงับกายสังขารหายใจเข้า”
ย่อมศึกษาว่า “เราจักระงับกายสังขารหายใจออก”